“သော့က ငါ့အိတ်ထဲမှာလေ.. လဒရဲ့… တော်ပြီ ဒီည အိမ်မှာ မအိပ်ဘူး” ကျမ သူ့ကိုစရင်း လှေကားက ပြန်ဆင်းဖို့ကြံတော့… ကျမလက်မောင်းကို ဆွဲထားရင်း သူ့အိတ်ထဲက သော့ကိုထုတ်တယ်… “ဟယ်..ကြည့်စမ်း.. နင် ငါ့အိမ်သော့ကို ဘယ်တုန်းက ပွားထားတာလဲ” လို့ကျမ အံ့သြတကြီးဆိုတော့… ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ ပြုံးပြပြီး “နင်နဲ့ […]
“အင်း… ပြောလေ…” “တကယ်ပြောရင် အစ်မ စိတ်မဆိုးနဲ့နော်…” “ပြောပါ… မင်း တောင်းဆိုမှုပေါ် မူတည်ပြီး ဆုံးဖြတ်ရမှာပဲ…” “ဟို… ဟို… အစ်မရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းချင်တယ်…” (ပြောပြီး… အစ်မကို မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲတာကြောင့် ခေါင်းငုံ့နေရသည်) “ခိခိ… မင်းကတော့လည်း တုံးတာလား… ရဲတာလား… မပြောတတ်တော့ပါဘူး…” […]
မြင်လိုက်ရသော မက်ဆေ့ကြောင့် သူအရမ်းပင် ပျော်သွားမိတော့သည်။ အလုပ်မှ ပြန်ရောက်ကာစမို့ ရေမိုးချိုးကာ ထမင်းပင် မစားနိုင်တော့ပဲ ငွေသား သုံးသိန်းယူကာ သူမလေးအိမ်သို့ ထွက်လာလေတော့သည်။ အချိန်အားဖြင့် ညကိုးနားရီဖြစ်သောကြောင့် လူသွားလူလာပင် မရှိတော့ချေ။ ခြံတခါးအား မိမိဘာသာဖွင့်ကာပင် အေးအေးလူလူ သူမအိမ်လေးထဲသို့ ဝင်လာခဲ့တော့သည်။ တံခါးဝတွင် အသင့်ကြိုနေသော ချစ်သူလေးအား […]
ပြောလိုက်တော့ အိတုံလဲ လူကို ပြတင်းပေါက်ဖက်အသာတိုးလိုက်ရင်း ကိုယ်ကို သူ့ဖက်ငိုက်ချလိုက်သည်။ တစောင်းအနေအထားနှင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခုံပေါ်တင်ထားကာ တစ်ဖက်က ထောင်ထားရင်း သူအစေ့ကို ကလိနေတာကို ခံရင်း သူ့ဘောင်းဘီ ကြယ်သီးကိုဖြုတ် ဇစ်ကို ဆွဲချကာ အတွင်းခံထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ခေတ်လူငယ်မို့ ဒါတွေကို မြင်တွေ့ဖူးနေလို့ ရိုးနေတာပဲလား […]
မပီမသ ပြောလိုက်သော လှလှမွန်၏ စကားအဆုံးတွင် ဦးမောင်ကြီးက ခပ်သွက်သွက်ပင် ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်သည်။ ကျေနပ်အားရ ဖြစ်သွားရသော လှလှမွန်၏ ကိုယ်လုံး ဖြူဖြူလေးက ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ တက်သွားသည်။ (၁၀) ချက်လောက် ဆောင့်ပြီးသွားသော အခါတွင် ဦးမောင်ကြီး၏ ဆောင့်ချက်များမှာ အားမပါတော့ဘဲ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်လျော့လာသည်။ […]
“ဆရာမနှင်းနှင်းကို ရေပတ်တိုက်ပေးမလို့လေ အဲဒါ ပုဆိုးက ဒါပဲရှိတာမို့။ လာပါ ဆရာမရဲ့ ခုဏကပဲ ခိုးကြည့်လို့ ချော်လဲပြီး ရေမချိုးရတာကို” ။ “အံမယ် ဘယ်မှာ ကြည့်လို့တုန်း” “အဟုတ် မကြည့်ဘူးလား ” “ဟင်းဟင်း” “ကဲပါ ဆရာမနှင်းနှင်းရဲ့ အချိန်မရပဲ ဖြစ်နေလိမ့်မယ် လာ ရေပတ်တိုက်ပေးမယ်” […]
ဖယ်တော့ … ဇော်သူ … နင် သိပ်အတင်းရဲတာပဲ … မောင် သိသွားရင် … ငါတို့အိမ်ထောင်ရေး ပျက်စီးမှာဟ “ ” ပြီးတော့မှပါ … ရှီးးးး းးးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… အားဟား …… အင့် …… […]
“ဘယ်ကလာ ဦးမောင်လှကြီးများ ဘာရှက်ရမှာလဲ၊ အဲဒီနေရာမှာတော့ မပါ ပါဘူးတော်၊ ကျုပ်တကိုယ်လုံးမှာ မှဲ့က ရင်သားမှာသာရှိတာ၊ ရှိတာမှ သေးသေးလေးတောင် မဟုတ်ဘူး ထင်းနေတာ၊ ဟောဒီနေရာမှာ” ခင်လှက သူ့မှဲ့ရှိတဲ့ ညာဘက်ရင်သားနေရာကို အင်္ကျီပေါ်က လက်ညိုးနဲ့ ထောက်ပြရင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲပြောတယ်။ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းမရှိ။ မုဆိုးမ မို့လားတော့ မသိ၊ […]
”ဟယ် ကိုပိုင်စိုးမဟုတ်လား” ”ဟုတ်ပါ့ဗျား။ နှင်းမြတ်မွန်ပါလား။မတွေ့တာကြာလို့ ပိန်သွားတာလား ဝိတ်ချထားတာလား ဟမ်” ”နှစ်ခုစလုံးပဲ။ကြည့်စမ်း မတွေ့တာတောင်ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။ခုဘယ်ရောက်နေလဲ။ဘာတွေလုပ်နေလဲ။ ဒီသင်တန်းမှာ ဟိုနေ့ ကတွေ့လိုက်လို့ ကိုပိုင်နဲ့တူတယ်ဆိုပြီး ကြည့်နေတာ။နှုတ်ဆက်မယ်လုပ်တော့ မတွေ့တော့ဘူး။မိန်းမရပြီလား။ကလေးကောရပြီ လား” ”အမလေးဗျာ။နှင်းမြတ်မွန်ရယ် မေးလိုက်တာလဲ ရေလေးဘာလေးသောက်ပါဦး။ဘယ်ကစဖြေရမှန်းမသိတော့ဘူး။” ”ခိခိအကုန်လုံးဖြေ။တကတည်း ပျောက်သွားလိုက်တာ ဘယ်နှစ်နှစ်ရှိပြီလဲ။ညီမတို့ကိုတော့ အရင်လိုခင်လို့ရပါတယ်။အဆက်ဖြတ် ထားပြီး မခင်ချင်တော့တာလား” […]
ဟု မနှင်းပြောကာ တံခါးဆီကို လှည့်ထွက်သွားသည်။ ကျွန်တော့် အကြည့်များသည် မနှင်းရဲ့နောက်ကျောပြင်ကို ကြည့်နေမိရင်း ပြုံးနေမိသည်။ တံခါးပိတ်ပြီး ပြန်လှည့်လာသော မနှင်းရဲ့ အရှေ့ပိုင်းကိုလည်း ကျွန်တော်ကြည့်နေဆဲပင် ဖြစ်သည်။ ” ကိုဖြိုးသူ , ဘာတွေပြုံးနေတာလဲ , မနှင်းပုံက ရီစရာကြီး ဖြစ်နေလို့လား “ ” […]
Copyright © 2025 | WordPress Theme by MH Themes