Month: June 2025

မေနှင်းသည်ပုဂ္ဂလိက ပရိုက်ဗိတ်ဆေးရုံတစ်ရုံမှသူနာပြုဆရာမ လေးဖြစ်လေသည်။ယောက်ျားရှိပြီးကလေးတစ်ယောက်အမေဖြစ်သော် လည်း   တောင့်တင်းဆဲခန္ဓာကိုယ်နှင့် ပြည့်ဖြိုးတင်းကားသောတင်ပါး ကြီးများကြောင့်မသိသူများကအပျိုဟုထင်ကြသည်။သူနာပြုအလုပ်ဝင်ခါစအသက် ၂၁ နှစ် ကအိမ်ထောင်ကျခဲ့သောကြောင့်ယခုအသက် ၂၅ နှစ် သာရှိသေးသဖြင့်ပျိုမြစ်နုဖတ်နေသည်။ထို့ကြောင့်ဆေးရုံလာတက်သူ လူနာများကရော လူနာစောင့် များကပါ အပျိုမှတ်၍ ဆရာမလေးမေနှင်း ကိုရိသဲ့သဲ့လုပ်ကြသည်။ဆရာမလေးကလည်း မျက်နှာချိုသည်။လင်ရှိ  သော်လည်း ယောက်ျားကလေးများနှင့် အရောတဝင်ဖက်လှည်းတကင်း  နေရသည်ကိုနှစ်ခြိုက်သည်။ လိင်ကိစ္စတွင်လည်းဝါသနာကြီးသည်။  မျက်နှာပေးကလည်းကြာမျက်နှာပေးကလေးဖြင့် ဖြစ်သဖြင့် […]

ရွှေရုပ်ကလေးကောက်ရ ၊ Golf ရိုက်ပြီးသွားတော့ ဦးအောင်တေဇ တစ်ယောက်အိမ်ပြန်ရမှာ ပျင်းပျင်းနဲ့ဘီယာလေးမျှင်းစုတ်ပြီး လမ်းကကောင်မလေး များကို မျက်စိအစာကျွေးရင်း ကားလေးကိုဖြေးဖြေးချင်းမောင်းပြန်လာခဲ့သည်။ သားနဲ့သမီး အိtမ်ထောင်ကျ အိမ်ခွဲနေကတည်းက သူနဲ့ သူ့မိန်းမဒေါ်ခင် စံပယ်နှစ်ယောက်တည်းမို့ သူကငယ်မူပြန်လို့ကောင်းနေတုန်း သြဇီက ခင်စံပယ့်အကို ကားတိုက်ပြီး ဆေးရုံတက်ရလို့ဆိုလား သြဇီထွက်သွားတာသုံးရက်ရှိ ပြီ။ အရင်တည်းကမျက်နှာကျောမတည့်တဲ့ယောက်ဖမို့ […]

ကိုယ် အလုပ်သွားတော့မယ်နော် ‘ ကိုဝေ သူ့ချစ်မိန်းမ သူဇာပါးပြင်ကိုနမ်းရှိုက်ပြီးထွက်လာခဲ့သည်။   ကိုဝေနဲ့သူဇာတို့လင်မယားကို လိုက်ဖက်သည်ဟု အများပြောဆိုကြသည်။ ကိုဝေသည် အသောက်အစားမရှိ မရှုပ်ပွေတက် ရုပ်ရည်ချောမောလှပြီး ခန့်ညားသူဖြစ်၏။သူဇာကတော့   ဘဲတိုင်း စွဲလန်းချင် စရာ ညို့အားပြင်း ဘုရင်မ။သူဇာ ကိုဝေနှင့်မညားခင် ဘဲတွေဝိုင်းဝိုင်းလည်ခဲ့၏။တင်းရင်းနေသောနို့တွေမှာ   မို့မောက်နေ၏။လမ်းလျှောက်ရင် အိုးကြီးတုန် ခါသွားပုံက ဘဲတိုင်းငေးချင်စရာပင်။ သူဇာအကြည့်ကို […]

ကျမ လေ စိတ်ထဲမှာ တမျိုးကြီးပဲ။ ဘာလည်းလို့မေးရင် လည်းမဖြေတတ်ဘူး။ အဲဒါကြောင့် တမျိုးကြီး လို့ပြောတာပေါ့။ ဟိုလေ၊ ရင်ခုံတာ၊ စိတ်လှုပ်ရှား နေတာ၊ အဲဒါလည်းပါတယ်၊ စိုးရိမ်နေတာ၊ ကြောက်လန့်နေတာလည်းပါတယ်။ နှမြောနေတာ၊ နောက်၊ သနားသလိုဖြစ်နေတာလည်းပါတယ်။ အဲဒါတွေ  အကုန်ပေါင်းစုံနေတော့ ဘယ်လိုပြောရမလဲ၊ တမျိုးကြီး ဖြစ်နေတယ်လို့ပဲ ပြောရတော့မှာပေါ့။ မိန်းခလေး […]

မ … အဝတ်တွေ လဲလိုက်ပါလားဟင် … ခေါင်းကိုက်နေတယ်ဆို …”  “အင်း … မောင် … အပြင်ခဏထွက်ပေးနော် …” “နောက်ဖေးမှာ သံပုရာသီးရှိလား  …” “ဘာလုပ်မလို့လဲဟင် …” “အော် … မောင့်မိန်းမက … ခေါင်းကိုက်နေတယ်မှတ်လား … သံပုရာရည်လေး […]

ဆူး အိပ်ယာကနိုးလာပြီး နာရီကို ကြည့်မိတော့၆နာရီ အိပ်ချင်စိတ် မပြေသေး။ ညက ကိုကိုနဲ့ chattingထိုင်တာ များသွားတယ်။ အိပ်ယာထဲ လူးလှိမ့်ရင်း   ကိုကို့စကားတွေ ပြန်ကြားနေမိပါတယ်။ စိတ်ကူးယဉ်ရမည့် အချိန်မဟုတ် အိပ်ယာထ မျက်နှာသစ်ပြီး အောက်ထပ်သို့ ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။  ဒေါ်ကြီး တောင် မနက်စာပြင်ဆင်နေပြီ။  “ဒေါ်ကြီး မောင့်ဖို့ ကော်ဖီနှပ်ထားပြီလား”  […]

ကိုထွန်းလူတို့ မြို့တက်တိုင်း မစန်းစန်းနှင့် ပြူးကျယ်တို့က ချိန်းချိန်း လိုးနေကျ ဖြစ်သည်..။ အိမ်ချင်းကလည်း တောင်ဖက်မြောက်ဖက် ကပ်လျက်သားဆိုတော့ သူတို့နှစ်ယောက် ဖြစ်နေကြသည်ကို မည်သူမျှ မရိပ်မိကြ..။ ပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက် အသက်ချင်းကလည်း အလွန်ကွာသည်..။ ထို့ကြောင့်လည်း  ပတ်ဝန်းကျင်က မရိပ်မိကြခြင်း ဖြစ်သည်..။ ပြူးကျယ်အသက်က အခုမှ ၁၈ နှစ်ထဲ […]

ကျွန်မ၏ အမည်မှာ မဇင်မာဖြစ်ပြီး အသက်မှာ ၃၅နှစ်ခန့်ဖြစ်သည်….ကျွန်မသည်..ရန်ကုန်မြို့ဆင်ခြေဖုံးရပ်ကွက် ရှိကျူးကျော်ရပ်ကွက်တစ်ခုတွင်နေထိုင်ပြီး သားတစ်ယောက်သမီးတစ်ယောက်မိခင်ဖြစ်သည်…ကျွန်မဧ။်ခန္ဓာကိုယ်မှာယောကျာ်းသားများအားဆွဲမက်ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်မပြည့်စုံသောလည်း စွဲမက်ဖွယ်ကောင်းသောအကြည့် များကိုပိုင်ဆိုင်သူဖြစ်ပါသည်…ကျွန်မဧ။်လင်တော်မောင်မှာ အသက် ၄၀နှစ်ခန့်ရှိပြီး ကျွန်မတို့ဇနီးမောင်နှံတို့ချစ်ခင်စုံမက်သောကြောင်ဘဝတစ်ခုဆိုးတူကောင်းးဖက်ပေါင်းသင်းနေထိုင်နေခြင်းဖြစ်ပြီး ..လင်တော်မောင်မှာ .ညားခါစတွင် အလုပ်အဆင်ပြေ၍မိမိတို့မိသားစုမှာချောင်လည်ခြင်း..သားသမီးများအားကောင်းမွန်စွာကျွေးမွေးထားနိုင်ပြီး… ငယ်စဉ်အခါက ပျော်ရွင်စွာသုံးဖြုန်းခဲ့ပြိး ယခုအချိန်တွင် လင်တော်မောင်မှာဆေးလိပ်သောက်ခြင်း ကြောင့်နှလုံးသွေးကြောကျဉ်း၍ လေငန်းရောဂါခံစားနေရပါသည်..ထိုကြောင့်အိပ်ရာထဲလဲနေကာ ဝင်ငွေမရှိခြင်း ဝင်ငွေထွက်ငွေမညီခြင်းတို့ကြောင့် ကျွန်မတို့မိသားစုမှာဆင်းရဲနွမ်းပါးနေခဲ့လေသည်..ထို့ကြောင့်ကျွန်မသည်ဈေးထဲတွင် အသီးအရွက်ရောင်းခြင်း […]

နွေတစ်ယောက် နယ်ပြန်ပါမယ်ဆိုကာမှ ကားလက်မှတ်က ဘယ်လိုမှဝယ်မရ၊သင်္ကြန်ရုံးပိတ်ရက်ထက်နောက်ကျပြီးမှပိတ်သော companyကိုသာ စိတ်ထဲမှ ကျိတ်ကာ မေတ္တာပို့မိတော့သည်။ လျှောက်ရှာရတာလည်း အဝေးပြေးဝင်းမှာ ကိုယ့်နယ်ပြန်မဲ့ဂိတ်တွေ စုံသလောက် ရှိနေပြီမို့ စိတ်ညစ်ညစ်နဲ့ စီးနေကျကားဂိတ်ဆီကိုသာပြန်လာခဲ့လိုက်တော့သည်။ အခန်းထဲမှာလည်း ကားစောင့်နေသူတွေ အများကြီးမို့ `ဟူး´ကနဲလေပူတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်ရင်းက ကားလက်မှတ်အရောင်းဌာနအနီးသာ ကပ်ထိုင်လိုက်တော့သည်၊ခရီးသည် နားနေခန်းထဲက လူငယ်အချို့က ကွက်ကြည့် ကွက်ကြည့်နဲ့ […]

သီတာတစ်ယောက်ဈေးဆိုင်လေးကိုတိုးချဲ့ရင်းတစ်စုံတစ်ဦးကိုသတိရ လိုက်တယ်။သတိရမိသူကတချိန်ကပတ်သက်ခဲ့ဖူးတဲ့သူ။ဆရာ့နာမည်ကဦးနေလ။ဆ ရာ့ကိုရန်ကုန်မှာတွေ့ပြီးသီတာ့ဘဝကိုခုလို ဖြစ်အောင်လုပ်ပေးခဲ့သူ။တွေးမိပြီး အရင်ကအကြောင်းတွေကိုပြန်သတိရလာမိသည်။တကယ်တော့ ဒီလိုဖြစ်ခဲ့ ရတဲ့အကြောင်းကတော့ သီတာတစ်ယောက်ဆရာ့ဆီကအ လုပ်ထွက်ပြီးမှအထည်ချုပ်တစ်ခု မှာအလုပ်ဝင်လုပ်လုပ်ခဲ့ပြီးမှအမေ့ကျန်းမာရေးကချို့ယွင်း လာခဲ့တယ်။အမေ့ကိုပြုစုနေရ လို့အလုပ်ပျက်ရက်များလာတဲ့အခါ အလုပ်ကထွက်လိုက်ရတယ်။အ လုပ်ကလဲမရှိသလိုအမေ့ဆေးဘိုး၊ အိမ်ငှားခ၊ စားစရိတ်တွေကြောင့် လက်ထဲငွေမရှိတဲ့အခါမှာတော့ချေး ငှားသုံးစွဲရတယ်။ပေါင်စရာမရှိ တော့အလွတ်ချေးရတဲ့အခါအတိုး ကများလွန်းတဲ့အတွက် သီတာတစ် ယောက်ကြံရာမရဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ နောက်ဆုံးတော့ရှိတဲ့မာနကိုခဝါချ ပြီးအရင်အလုပ်ရှင်ဖြစ်သူဆရာနေလဆီကိုပဲအကူအညီတောင်းရတော့တယ်။ “ဆရာသမီးကိုကူညီပါဦး” […]