My WordPress Blog
ကျွန်တော် အန်တီမိုးကို မော့ကြည့်လိုက်ပြီး ” ဗျာ……အန်တီမိုး ” ” သား ဘယ်တွေ လျှောက်သွားနေတာလဲလို့ မေးနေတာ” ကျွန်တော် ချက်ချင်း မဖြေနိုင်ဘဲ မျက်လုံးများပြူး၍ ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်ရှေ့တွင် ရပ်နေသော အန်တီမိုး တစ်ကိုယ်လုံးမှာ ရင်လျားထားသော ထဘီပါးပါးလေး တစ်ကွင်းသာပါတယ်။ ရေချိုးထားလို့ ကိုယ်လုံးမှာ ရေစိုနေတော့ ထဘီနဲ့ အသားက ကပ်နေတယ်။ …
”ကျွန်တော်ရဲ့အန်တီမိုး ” Read More“သော့က ငါ့အိတ်ထဲမှာလေ.. လဒရဲ့… တော်ပြီ ဒီည အိမ်မှာ မအိပ်ဘူး” ကျမ သူ့ကိုစရင်း လှေကားက ပြန်ဆင်းဖို့ကြံတော့… ကျမလက်မောင်းကို ဆွဲထားရင်း သူ့အိတ်ထဲက သော့ကိုထုတ်တယ်… “ဟယ်..ကြည့်စမ်း.. နင် ငါ့အိမ်သော့ကို ဘယ်တုန်းက ပွားထားတာလဲ” လို့ကျမ အံ့သြတကြီးဆိုတော့… ခပ်ရွဲ့ရွဲ့ ပြုံးပြပြီး “နင်နဲ့ ပတ်သက်သမျှ ငါနဲ့ဆိုင်တယ်” သော့ကို ခပ်မြန်မြန်ဖွင့်ပြီး ကျမ …
အရာရာ နင့်သဘောပါ… Read More“အင်း… ပြောလေ…” “တကယ်ပြောရင် အစ်မ စိတ်မဆိုးနဲ့နော်…” “ပြောပါ… မင်း တောင်းဆိုမှုပေါ် မူတည်ပြီး ဆုံးဖြတ်ရမှာပဲ…” “ဟို… ဟို… အစ်မရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းချင်တယ်…” (ပြောပြီး… အစ်မကို မျက်နှာချင်း မဆိုင်ရဲတာကြောင့် ခေါင်းငုံ့နေရသည်) “ခိခိ… မင်းကတော့လည်း တုံးတာလား… ရဲတာလား… မပြောတတ်တော့ပါဘူး…” “အစ်မ စိတ်မဆိုးဘူး မလား…” “မဆိုးပါဘူးကွာ…” “ဒါဆို…” …
“ချစ်တယ် ဆိုတာက သကာလိမ်းထားတာပဲ” Read Moreမြင်လိုက်ရသော မက်ဆေ့ကြောင့် သူအရမ်းပင် ပျော်သွားမိတော့သည်။ အလုပ်မှ ပြန်ရောက်ကာစမို့ ရေမိုးချိုးကာ ထမင်းပင် မစားနိုင်တော့ပဲ ငွေသား သုံးသိန်းယူကာ သူမလေးအိမ်သို့ ထွက်လာလေတော့သည်။ အချိန်အားဖြင့် ညကိုးနားရီဖြစ်သောကြောင့် လူသွားလူလာပင် မရှိတော့ချေ။ ခြံတခါးအား မိမိဘာသာဖွင့်ကာပင် အေးအေးလူလူ သူမအိမ်လေးထဲသို့ ဝင်လာခဲ့တော့သည်။ တံခါးဝတွင် အသင့်ကြိုနေသော ချစ်သူလေးအား ခါးမှဆွဲဖတ်ကာ အနမ်းမိုးများ အဆက်မပြတ် ရွာချလိုက်တော့သည်။ မြသွေးမှာ …
အပျိုစင်လေး မြသွေး Read Moreပြောလိုက်တော့ အိတုံလဲ လူကို ပြတင်းပေါက်ဖက်အသာတိုးလိုက်ရင်း ကိုယ်ကို သူ့ဖက်ငိုက်ချလိုက်သည်။ တစောင်းအနေအထားနှင့် ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ခုံပေါ်တင်ထားကာ တစ်ဖက်က ထောင်ထားရင်း သူအစေ့ကို ကလိနေတာကို ခံရင်း သူ့ဘောင်းဘီ ကြယ်သီးကိုဖြုတ် ဇစ်ကို ဆွဲချကာ အတွင်းခံထဲမှ လီးကို ထုတ်လိုက်သည်။ ခေတ်လူငယ်မို့ ဒါတွေကို မြင်တွေ့ဖူးနေလို့ ရိုးနေတာပဲလား သူ့ဘဲနဲ့ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ လုပ်ဖူးနေကြမို့လားမသိ ကျွမ်းကျင်စွာ လုပ်တက်သည်။ …
ကိုမင်း ခယ်မလေးအိတုံ Read Moreမပီမသ ပြောလိုက်သော လှလှမွန်၏ စကားအဆုံးတွင် ဦးမောင်ကြီးက ခပ်သွက်သွက်ပင် ဆောင့်ကာ လိုးပေးလိုက်သည်။ ကျေနပ်အားရ ဖြစ်သွားရသော လှလှမွန်၏ ကိုယ်လုံး ဖြူဖြူလေးက ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ တက်သွားသည်။ (၁၀) ချက်လောက် ဆောင့်ပြီးသွားသော အခါတွင် ဦးမောင်ကြီး၏ ဆောင့်ချက်များမှာ အားမပါတော့ဘဲ တဖြည်းဖြည်း အရှိန်လျော့လာသည်။ ဦးမောင်ကြီး ပြီးခါနီးပြီဆိုသည်ကို လှလှမွန် တစ်ယောက် နားလည်လိုက်သည်။ …
ထူးကဲလှသော ကာမဂုဏ် အာရုံ Read More“ဆရာမနှင်းနှင်းကို ရေပတ်တိုက်ပေးမလို့လေ အဲဒါ ပုဆိုးက ဒါပဲရှိတာမို့။ လာပါ ဆရာမရဲ့ ခုဏကပဲ ခိုးကြည့်လို့ ချော်လဲပြီး ရေမချိုးရတာကို” ။ “အံမယ် ဘယ်မှာ ကြည့်လို့တုန်း” “အဟုတ် မကြည့်ဘူးလား ” “ဟင်းဟင်း” “ကဲပါ ဆရာမနှင်းနှင်းရဲ့ အချိန်မရပဲ ဖြစ်နေလိမ့်မယ် လာ ရေပတ်တိုက်ပေးမယ်” ဆိုပြီး ဆရာမရဲ့ ရင်ရှားထားတဲ့ ထမိန်ကို ခြေသလုံးပေါ်တဲ့အထိ …
ကျွန်တော့ရဲ့ဆရာမနှင်းနှင်း Read Moreဖယ်တော့ … ဇော်သူ … နင် သိပ်အတင်းရဲတာပဲ … မောင် သိသွားရင် … ငါတို့အိမ်ထောင်ရေး ပျက်စီးမှာဟ “ ” ပြီးတော့မှပါ … ရှီးးးး းးးး …… ဘွတ်ဘွတ် …… အားဟား …… အင့် …… ကိုရဲခိုင် အပေါ်မှာ သောက်နေတာပါ … မပူနဲ့ …
နွယ်ဝတီ၏ ကာမမီးတောက် Read More“ဘယ်ကလာ ဦးမောင်လှကြီးများ ဘာရှက်ရမှာလဲ၊ အဲဒီနေရာမှာတော့ မပါ ပါဘူးတော်၊ ကျုပ်တကိုယ်လုံးမှာ မှဲ့က ရင်သားမှာသာရှိတာ၊ ရှိတာမှ သေးသေးလေးတောင် မဟုတ်ဘူး ထင်းနေတာ၊ ဟောဒီနေရာမှာ” ခင်လှက သူ့မှဲ့ရှိတဲ့ ညာဘက်ရင်သားနေရာကို အင်္ကျီပေါ်က လက်ညိုးနဲ့ ထောက်ပြရင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းဘဲပြောတယ်။ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းမရှိ။ မုဆိုးမ မို့လားတော့ မသိ၊ ကျုပ်ကလဲ အဲ့လို ပွင့်လင်းမှ သဘောကျတာနဲ့တော့ အံကိုက်။ …
“ဦးမောင်လှကြီးကတော့ ပြောပြီ ခစ် ခစ်” Read More”ဟယ် ကိုပိုင်စိုးမဟုတ်လား” ”ဟုတ်ပါ့ဗျား။ နှင်းမြတ်မွန်ပါလား။မတွေ့တာကြာလို့ ပိန်သွားတာလား ဝိတ်ချထားတာလား ဟမ်” ”နှစ်ခုစလုံးပဲ။ကြည့်စမ်း မတွေ့တာတောင်ဘယ်လောက်ကြာပြီလဲ။ခုဘယ်ရောက်နေလဲ။ဘာတွေလုပ်နေလဲ။ ဒီသင်တန်းမှာ ဟိုနေ့ ကတွေ့လိုက်လို့ ကိုပိုင်နဲ့တူတယ်ဆိုပြီး ကြည့်နေတာ။နှုတ်ဆက်မယ်လုပ်တော့ မတွေ့တော့ဘူး။မိန်းမရပြီလား။ကလေးကောရပြီ လား” ”အမလေးဗျာ။နှင်းမြတ်မွန်ရယ် မေးလိုက်တာလဲ ရေလေးဘာလေးသောက်ပါဦး။ဘယ်ကစဖြေရမှန်းမသိတော့ဘူး။” ”ခိခိအကုန်လုံးဖြေ။တကတည်း ပျောက်သွားလိုက်တာ ဘယ်နှစ်နှစ်ရှိပြီလဲ။ညီမတို့ကိုတော့ အရင်လိုခင်လို့ရပါတယ်။အဆက်ဖြတ် ထားပြီး မခင်ချင်တော့တာလား” ”မဟုတ်ပါဘူးအေ။ဒီလိုပါပဲ။ညည်းအားတယ်မဟုတ်လား။တခုခုသောက်ရင်းပြောကြတာပေါ့” ”အင်း အားပါတယ်။သွားမယ်လေ” …
အတွေ့ထူးသည်မို့ ငတ်မပြေနိုင် Read More